Γλυκό φιλί

Τι τους ένωνε;
Μια εικόνα , ένα τραγούδι
ένας στίχος ,ένα λευκό πετράδι
που μόλις είχε φορέσει τα καλά του
στο πέτο κι εκείνο
το ένα γαρούφαλο που άνθιζε στο στέρνο.
Η πόρτα της καρδιάς ανοιχτή
φυλαγμένα στην αγκαλιά της χαμόγελα
να πλέξουν οι στιγμές μαγιάτικο στεφάνι.
Ένα τσιγάρο ένα φιλί κι άρχισε
εκείνο το τρεχαλητό του λόγου
να πει ξέφτερνα τα μυστικά
που χρόνια μόνα τους μιλούσαν .
Τρεις γειτονιές τόσο μακριά
που τόσο κοντινά αγκάλιαζαν τον ήλιο.
Κουβέντες σαν απλωμένα ασπρόρουχα
που χε κεράσει το φεγγάρι φως για να βρει
η χαραυγή . Χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά
να δέσουν τα χέρια κι άνοιξε το γαϊτάνι
των χρωμάτων . Τι να πρωτοακούσεις
το γέλιο των ματιών το σπινθήρισμα της
μικρής παύσης , το ακορντεόν
στο λίκνισμα των δακτύλων;
Όλα ένας κήπος δροσιάς που γέμισε
νότες ζεστασιάς να ξεφαντώσει ο χρόνος.
Γουλιά γουλιά η μέθεξη σαν το παλιό κρασί
που ακουμπά στον ουρανίσκο να ξεδιψά η ζωή.
Κι αν δεις την ψίχα όμοιους σπόρους εχει
τι κι αν η ζύμη αλλάζει η μυρουδιά γελά
σε πέλαγα σε γη και σε βουνά.
Φτάνει στο μοίρασμα να βρεις ίσους
τους κόκκους της γιορτής .
Το πεζοδρόμιο μέτραγε τα βήματα
η ώρα γυναίκα που γεννούσε
άσπιλη κόρη ακριβή που ονόμασε φιλία
Αντικριστά ένα παγωτό έλιωσε κάθε απόσταση
ένα γλυκό σε κούπα γίνηκε μια αγκαλιά
κι ένα προφιτερόλ άφηνε μισοτελειωμένο
το δρόμο της φυγής να βρουν τα αηδόνια
το πάρκο της επιστροφής !