Μικρός Βοριάς

Ίσως 

τα λόγια του μικρού βοριά
να τα κλεβε η βροχή
να τα φορούσαν στέφανο
της νύχτας τα κοράλλια
να κρέμονταν 

σε ένα κατάρτι σα ψυχή 

μη στάξει ομίχλη στο φιλί

και χάσει αυτή το χνάρι

Μακρύς ο δρόμος
κι η θάλασσα γοργά κυλά
μα σαν ακούει του αγεριού
την γνώριμη φλογέρα
φορά κορδέλα στα μαλλιά
στη γύμνια της κοχύλια
κι οι σπίθες απ το στήθος της
δένονται δαχτυλίδια .

Τα λόγια του 

προσκέφαλο της τα περνά 

κι ανοίγουν πεταλούδες
μήνυμα να του στείλουν
πως κάθε λέξη που θα βγει
θα στέλνει με αγάπη 

όπου εκείνος κι αν βρεθεί

διπλό το κόκκινο φιλί !