Ρόδινο άγγιγμα

Καλοκαίρι
ηλιοβασίλεμα
η πόλη γαληνεύει
Το θρόισμα των φύλλων
μελωδία στο στόμα της σιγής
ψηλώνει το είναι μου
στο άπιαστο
Γυρίζοντας το μέτωπο
στην πλεξούδα της θάλασσας
φορώ στις πλάτες
το φεγγάρι
ανεμίζω σαν ήχος
στροβιλίζομαι σαν σύννεφο
Πυροβολώ
με τα φτερά μου τη σιωπή
γεννιέμαι σαν άστρο
σε βρίσκω να παιχνιδίζεις
μετρώντας το άγγιγμα
στα ακροδάχτυλα
αθέατη φλόγα
κόκκινο τριαντάφυλλο
στο φως του ουρανού μου!