Αντικριστά του ήλιου

Αλλόκοτη τούτη η ζεστασιά

βροχή και φλόγα την φυλά
Κόντρα στη κόντρα
απανθρωπιά και ανθρωπιά
πόλεμος και πνοή
αγάπη και μίσος
Μονάχα οι κήποι
κι η μουσική να ταξιδεύουν
ονειροπόλους μυστικούς
κόντρα στον άνεμο
και στη γιορτή
να σημαδεύουν τη οργή
η ελπίδα και η προσμονή
Κόντρα και θα ρθει ένα πρωί
που θα ακουστούν οι ψυχές
στο άγουρο και στο λυκαυγές
να στήνουν τόπο και γιορτή
μες τα πλοκάμια σου πνοή
Θα βγουν ελεύθερες
να τριγυρνούν στα κάστρα
που πότισαν ροδόσταμο
δάκρυ απ  των στρατιών τα άστρα
Κόντρα θα ρθουν περγαμηνές
από του βράχου τις σιωπές
για να λυθούν ορμήνιες
που άγραφες είχαν μνήμες
Θα ρθει εκείνη η φυλλωσιά
που θα μυρίζει ήλιο
και μέντα θα χει αναπνοή
Κόντρα λοιπόν με τον καιρό
λάβαρο στήνουν και σταυρό
κείνοι που ακόμα αποζητούν
απ της κηρήθρας τη ζωή
να στάζει μέλι στου δρόμου το σκαλί !