Χνάρια και βήματα

Κι ως τα τώρα
γράφει η Ιστορία
τις μαυρισμένες σελίδες της
με το ίδιο μελάνι

κι ως τα σήμερα
μουτζουρώνουν οι χρόνοι
τα ασκέπαστα κομμάτια της
που άβολα βρέθηκαν

κι ως το αύριο
ως το άγνωστο το μερτικό
θα αποζητά το δροσερό λυχνάρι
που ήλιο θα φεγγοβολά
και μια σταλιά απόσταγμα θυμάρι

ως το τότε η άγκυρα θάλασσα
δε θα βρει
αν δεν γνωρίσει ωκεανούς
που χτίζουν γη

από απάνεμους καιρούς

Σπρώχνει τον ήλιο η παπαρούνα 

το μονοπάτι φως να ανθεί !