Δυο βήματα απ τον ήλιο

τα πόδια σου ζεστά τα χνάρια ρίξαν

Δυο κλώνοι απ τους ανθούς της μυγδαλιάς

τα χέρια μου τον αέρα αγκάλιασαν

Ρίχνω  τα σύννεφα στην ποδιά

να ξαστερώσει  η άνοιξη

Πετάς τα φυντάνια μουσικές

που σπέρνουν  βουνά στα αγριολούλουδα

Έσταξα την μελάνη  στο μέρος της καρδιάς

άπλωσε τα φτερά το ηλιοβασίλεμα

Ρόδισαν τα μολύβια στον ουρανό

έγραφαν τους αιώνες ή μήπως τις στιγμές

Ζωγράφος μοιράζεις τα χρώματα του κόσμου

σμιλευτής σκαλίζω τη γύμνια της ψυχής  

Σκονισμένα τα παπούτσια του χρόνου

Μα δες τα ξυπόλυτα δάχτυλα

όμορφα που λυγίζουν

Μπορώ να τραγουδήσω  σαν θάλασσα

ακούς σαν ακτή

Πες μου υπάρχει τίποτε

πιότερο απ την αγάπη!