Να μουντζουρώνεις μάτια μου 
να σβήνεις τα γράμματα 
που σε πονάνε 
Κι ύστερα πάλι να ξεκινάς
με ένα Α ίσα με τον ήλιο
ένα Β βουτηγμένο 
στο σκάμμα της ψυχής 
κι ένα Γ αντάρτη του καιρού
κατάματα να γνέθει 

στα δάχτυλα με αγάπη
στη ρόκα του ουρανού!