Κοίτα πως μπήκε το φεγγάρι ολόγιομο

Να ναι που θέλει να δείξει την αγκαλιά του

στα πέταλα του χρόνου;

να ναι που στα πλευρά του χιονιά

φόρεσε τα ασημένια του ρούχα 

να σκεπάσει την γύμνια των ψυχών

να ναι που απόψε θέλει να πιει γλυκό κρασί

στο στέκι των ανθρώπων 

παρέα με το Γιάννη , τη Φρόσω , τη Φανή

να ναι που το τραγούδι στα κύματα ανθεί

τα σύννεφα που κρύβονται σε ένα χαμόγελο

που απ τη ψυχή γεννά της τρυφεράδας τα φιλιά

Η αγάπη αηδόνι που από βαθιά λαλεί 

κι εχει για δεύτερη  φωνή τη ζεστασιά 

να δουν το δρόμο τ άστρα καρδιά με την καρδιά !