Κι ότι με κράτησε πλάι σου
ένα ζεστό χαμομήλι
Κανείς δε γνώριζε τη δροσιά του
παρά τα μάτια μου
που είδανε τα φύλλα
τα χείλη μου που γεύτηκαν
του κόσμου την πνοή
σε μια τους στάλα
κι εκείνο το λιόγερμα
που βάσταγε την ουρά του ήλιου
- θα ρθεις την ώρα των πουλιών;
- θα μαι στα βλέφαρα του Μάη
- μη βγάλεις την κορδέλα απ τα μαλλιά σου
- το φουλάρι σου θα φορώ στο λαιμό μου
- μοιάζει τριαντάφυλλο που χόρτασε τον κόσμο
- οδός Αριστοτέλους μη ξεχάσεις
- θα βρω το δρόμο των περιστεριών
- έχω φτιάξει μια φωλιά απ' όνειρο
- στις πέργκολες πίσω απ τις πέργκολες θα μαι
- θα βρω τ' άρωμά σου να κυματίζει στο δρόμο
- περιμένοντας να ξες θα ανοίγω τα πέταλα
- μη φωνάξεις θέλω να σε βρω στον ίσκιο της λεύκας
- το πιο ψηλό κλωνάρι μου παντιέρα στην κορφή
- θα σε φιλήσω να με δεις
- θα γνώριζα το στόμα σου σε μύρια σκοτάδια
- το όνομά σου;
- ζωή
- το δικό σου;
- αγάπη
- αγκάλιασε με
- μικρός ο κόσμος δυο δάχτυλα πως γέμισαν τον ουρανό!