Θυμαμαι εκεινη τη στιγμή  

τη στιγμή που άπλωσες το χέρι σου

κι ας μην ήξερες χρώμα , υφή 

Τόσο ζεστά που ένιωσα 

που κατάλαβα πρώτη φορά

πως ειναι να κρατάς  ουρανό 

Ύστερα σου εδειξα το βιογραφικό μου 

όνομα .. άνθρωπος 

επίθετο .. σαν ολους τους άλλους

επαγγελμα ..ισόβιος μαθητής 

γλώσσα  .. ασύνορη 

γελώντας συμπλήρωσες 

''κοινά χαρακτηριστικά ''

κι άρχισες να μιλάς και να σ 'ακούω 

ή μήπως μιλούσα και άκουγες 

πάντα μπερδευομαι 

Να φευγεις απο οπου σε πνίγει 

να μένεις αυτό που εισαι 

ποιός ειπε; τι είπε 

κι έφευγα κι εμενες 

και γύριζες και σε περίμενα 

και πάντα ανταμώνουμε 

στο ίδιο σοκάκι 

αυτό .. της καρδιάς !