Ειναι που τόσα ..ειναι
που λείπεις
και πλάι μου μένεις
κι έτσι δεν πλαγιάζει
ποτέ μόνος ο ουρανός
ειναι τα μάτια μου
που απ τ άστρα κρατιούνται
να λαμπυρίζει η φωνή σου φως
ειναι που βηματίζουν
οι ηλιόπετρες
σκαλίζοντας τα κεραμίδια
και το σπίτι μας
γεμίζει πορφυρό κρασί
είναι που το τραπέζι μας
φίλεψε κρίνα στο τάσι απ τ άγγιγμα
άγριας μηλιάς και κόκκινης δροσιάς
ειναι που λαχταρά το γέλιο
να ακούσει
της λίμνης το τραγούδι
κι ανάβει ο φάρος τη φωτιά
γυμνή να τρέχει η καρδιά
ειναι που δεν ειναι άλλη πιο γιορτή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου