Κανένας

Ξέρεις ; μεγάλωσα 

έχω βαρεθεί τα μισόλογα 

τα πισώπλατα 

τα αναίμακτα φιλιά 

τα σκορπισμένα θάματα

τις γρίλιες που κεντούν 

λουλούδια με μαύρες κλωστές 

Αγαπάω τον ήλιο , το ξάστερο 

τις άηχες ζεστασιές 

Ξεχωρίζω πια την μυρουδιά 

του γιασεμιού 

απ τα ακριβά αρώματα 

Βλάστησε μέσα μου το χαμομήλι

κι οι ανθοί  γέννησαν

χίλιες υπομονές 

μ αγγίζουν μικρές μανόλιες

που ψηλώνουν το μποι της καρδιάς

Μ ασφαλίζουν οι θάλασσες 

που χουν στην ψίχα τους θυμάρι 

και βασιλικό 

Ένας κανένας είμαι 

μη τον ρωτάς τον άνεμο 

αν έζησα ή αν γεννιέμαι ακόμα !