Κρέμασα λιγα λουλούδια και φύτρωσαν στους τοίχους 

Όλα δοκιμάζονται 

Οι στιγμές , οι φιλίες ,οι συμπάθιες 

το σκίρτημα , το καρδιοχτύπι 

καταγραφουν κάθε κοκκινο λεπτό

δέμα προς δέμα ταξινομούνται 

οι μικρές πανοπλίες , τα λευτερα 

ηλιοβασιλέματα κι εκεινα 

τ ατέλειωτα που πάντα σμαράγδια κουβαλούν 

Μια λευκή γραμμή που σκιαγραφει 

το πέρασμα, τον ήλιο και την αντάρα .

Δεν ξέρω τι είδες δε βλέπεις που κοιτώ

σε ψάχνω στο κενό με βρίσκεις 

ξυπόλητη να περπατάω στον ήχο και στο νερό .

Που πήγε ο Μανώλης , που ειναι η Ανατολή 

τι ταχα σκεφτεται ο Ανδρέας και που μιλάει η Φανή

Ζεστάθηκε το ορφανό απο μια ακληρη πηγή

κι ενω γελάει ενα παιδί που την αλήθεια εχει δει 

ανεμος παιρνει και βοριας τα ρούχα που φοράς 

κι ειναι η γυμνια απαλή όπως το πρωτο σου φιλί 

Σποράδες που τις γιόρτασες κυκλάδες που τις χόρεψα

παραφυάδες της ψυχής γύρω απ το δέντρο της ζωής

Χρώματα , δάφνες κι ερημιά σφιχτα να δένουν αγκαλιά

κι αν πίσω τρέχει ενα γιατί ειναι που βρήκαν 

τα όνειρα τόπο να στήσουν μια κορυφή  

Και αν τραγουδώ και τραγουδάς νότες μιας ανοιχτής χαράς

ειναι που αλλιως τρέφεις τους κύκλους κι αλλιώς 

μοιράζω ψίχα που χει το χρώμα της φωτιάς 

Μα ποιός μπορεί να αρνηθεί πως ειναι όμορφη η ζωή

αν την αγάπη εχει πιει σε ενα ποτήρι με κρασί 

και πότισε η ζεστασιά αέναη νιότη και χαρά

κι όσο και να πεις σαν εχει λόγο η καρδιά 

στρώνει αγάπη το φιλί με άρωμα απο γιασεμί!