Σε βρίσκω 

στα λευτερα λόγια που τραγουδούν 

το απάνθισμα του ερωδιου 

στο κρυστάλινο γέλιο του νερού 

που αντανακλά το γιόμισμα του ήλιου

στο απανέμι του φάρου 

σπαρμενο φως της θάλασσσας 

στο ξάστερο φέγγος του παιδιού

που παίζει στα κάστρα δροσουλίτης 

στο φτερωτό κελάηδημα 

τελάλη του αδούλωτου

καρπό της γόνιμης κοιλάδας 

στο αδράχτι γνώση 

που γνέθει το αγνωστο υφαντό 

να βρει ουράνιο τόξο στρώμα 

νανούρισμα στον πηγαιμό 

Σε βρίσκω κει που κανένας δεν κοιτά 

κι εγω μόνο σε είδα αλαφροίσκιωτη ομορφιά

του ονείρου μου πατρίδα 

ψυχής μου ρόδο πορφυρό , στόμα μου ηλιαχτίδα

γαλάζιο κύμα μου ζεστό κι ανάσας μου πυξίδα

σαν συναντιέται η καρδιά η αγάπη κυβερνά!