Ήρθα να σε πάρω σου είπα
μόνος πια δε θα σαι
Τα αρμυρίκια στόλιζαν τα μαλλιά σου
κι η θάλασσα θαρρείς ένα σεντόνι έγινε
που αγκάλιαζε το μυστικό μας
Τόσο φως καλέ μου
πως βρέθηκε στα μάτια σου
κι άναψαν οι φάροι .
Η ρότα τους λεπίδα που χαράζει
τη στεριά σε μικρά νησάκια
και κείνα φυντάνια γίνονται 
σπιτικό των πουλιών 
Όμορφος που είσαι σε κοιτώ κι ας μη σε βλέπω
σε είδα τις ώρες που μεγάλωναν τα αστέρια
τις ώρες των εποχών που βύζαιναν 
γλυκοί εσπερινοί των κάμπων 
τις ώρες της αγρύπνιας 
νανούρισμα στα σέπαλα του ήλιου 
Πάντα όμορφος ήσουν 
ακόμα κι ανάμεσα στις συμπληγάδες 
μαρτυράς το ξάστερο του γιαλού 
Μα δες ξύπνησαν τα δελφίνια
πλάι μας σεργιανουν ερωτευμένα
Γελά μάτια μου ο κόσμος μας 
ακούς ακούς τα νυχτερινά αηδόνια ;
Ήρθα να σε πάρω δος μου το χέρι σου
να περπατήσουμε στο φως 
αλλάζει ο κόσμος όταν γεννιούνται
δυο αχτίδες που φιλιούνται !