Θα θελα να μαι ένας ατέλειωτος Αύγουστος
να κρύψω την θάλασσα στα μάτια σου
να χεις το κάλμα των καιρών για προσκεφάλι
Να χω το βύζαγμα του ουρανού πρωτόγαλα στα χείλη σου
να αφήσω ξεδίψασμα στα ξεχασμένα χρόνια κέρασμα
μικρές δροσοσταλίδες σε κεινα που θα ρθουν
Φυντάνι να ρχομαι απ τη γη
τον κήπο σου να πλέξω μ αγριολούλουδα σωρό
ξανθούλες μαργαρίτες και βιολετί ανεμώνες ,
να παίζουν παπαρούνες ,κυκλάμινα να στηνουνε χορό
στης καμπανούλας το τραγούδι
να ναι η καθε μέρα σου γιορτή που θα γελάει η ψυχή
Ηλιοκουβαλητής να γίνω να σεργιανώ
το βλέμμα σου σε ένα ταξίδι αλαργινό
με ρότα αγάπης πηγαιμό σε ένα δεντρόσπιτο
που αντέχει φύρα κι αστραπή να χτίσω μια φωλιά
να κελαηδώ με τη λαλιά των ποιητών
εκείνων των πολύχρωμων πουλιών
να χει το χάραμα στα χρώματα φωνή
το ξύπνημα να ναι μουράγιο μ αγγέλων την μορφή .
Να μαι ένας Αύγουστος που άλλο μήνα δεν εχει δει
που να χει βλάστηση η ζωή με τόση ομορφιά
μέσα σε ρόδινη φωτιά .
Κι είναι χαρά να περπατάς σε μονοπάτια ανοιχτής καρδιάς
το γέλιο σα μικρό παιδί να αναπνέει από πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου