Εντός μου φωνές

Άκουγα τον ήλιο να μου μιλά
Παραίσθηση είπα μα η σκιά του μ ακολουθούσε
Περπατούσα στα τυφλά μονοπάτια της πέτρας
κι ανάμεσα τους απ τα μπαλκόνια ξεφύτρωναν
πολύχρωμες πιρουέτες λουλουδιών.
Φύτεψε με στα στήθια σου ψιθύριζαν
εκεί μαζί με ότι σου μιλούν με γεύση .
Δεν ήξερα τι να τους πω
μονάχα κείνο που άνθιζε μέσα μου απαντούσα
Συνέχισα το βήμα μου στο πλάι της θάλασσας
μ ακούς μου ψιθύρισε .απόψε γράφω ένα τραγούδι
που ν αντικρίζει τα μάτια σου
Μπλε γεμάτα τρικυμία
Ξεσπούν στο ρεφρέν ..

Να δεις που όλα τα όμορφα θα ρθουν έγραφε
κι εγω το μόνο που κοίταζα ήταν εκεινη
η λάμπα εντός μου που φώτιζε
έλα να περπατήσουμε
Συνάντησα την γειτονιά των λουλουδιών
κάθε μέρα την έβλεπα μα σήμερα ήταν αλλιώς
Ντυμένη στ αρωμά της είχε το χρώμα
της κρυμμένης σκιάς που με καλούσε
να ανάψουμε τα φώτα του σκοταδιού
Κι ειναι τόσο όμορφο να ζουζουνίζεις
μέσα μου σαν μελισσούλα
που απ την κηρήθρα μου έσταξε
κι όλα ένα .. εσύ μοσχοβολούν !