Κυκλάμινο και γιασεμί

Αλλιώτικο τούτο το καλοκαίρι

φοβέρες , καπνοί , σπασμένες ιδέες

βροχές του χαμού σε άγνωστο τόπο

ένα σημειωματάριο  με ψηλά τις σημαίες

χαμηλά κοντάρια  και κρόσσια

που δένουν κενά

κι έχει έναν φως  να κρυφογελά

παιδιά που βαδίζουν χωρίς προορισμό

σε άγνωρους δρόμους κι αφέντη καιρό

Δοξάρια που σμίγουν στου χτες τη βολή

χορδές που θροΐζουν μια σκάλα

να ανέβει στον ήλιο γυμνή η πατούσα

το χώμα να βρει γιασεμί

νιούτσικο πως σφυρίζει κι η φυλλωσιά γυαλίζει

ρυτίδες που τρέμουν την παλιά τους σκιά

μη ζυγώσει το αμπέλι  το σκιάχτρο

που απαλά τη σφεντόνα κρατά

που να πήγε ο Γκάτσος που γυρνά η Αμοργός

σε ποιάς δόξας το χέρι μυρίζει κοπάδι

που χει φάει ο λύκος κι έμεινε ο σκορπιός

πως το κυκλάμινο θωρεί του βράχου τη ρωγμή

Αλλιώτικο τούτο το καλοκαίρι

μα κοίτα πως έλιωσε η άνοιξη σε ένα του φιλί

κι ο αργαλειός χτυπά βελόνι την αυγή

πλέκει τον άνεμο η κλωστή με χρώματα της ίριδας

να κρύψει το μωρό που θήλασε γάλα από βυζί

που χε φωτιά στο στέρνο από ελπίδας γη

μοσχοβολά ο μίσχος που τρέφει άγουρη πνοή

με δυό δροσοσταλιές σε κόκκινη πηγή !