Γκρίζο φτερό

Ξέφυγα

ξέφυγα πια απ το σκοτάδι σου

Γεμίζω χαμόγελα στις τσέπες 

κόντρα στ αμίλητο

Οι μόνες λευκές σκιές

τα φτερά μου 

Όχι πια 

δε θα σ αφήσω

να μπεις στα στήθια μου

Ζεστός ο καιρός

κι οι παπαρούνες

ανθίζουν

Οι συμπληγάδες κοιμήθηκαν 

κι απόμεινε στο χώμα τους

ένα Ρόδο να σε θυμίζει 

Έσβησε η συνήθεια

της πληγής

Με νόμιζες όνειρο

μα εγώ είμαι καρδιά

Πορεύομαι στα κίτρινα στάχυα

βυζαίνοντας

κάθε στιγμή κάθε ώρα 

τη ρόγα της αγάπης

Παιδί που τρέχει 

στην χούφτα του ουρανού

ξορκίζοντας γκρίζα σκιά

Ερωτευμένη με το δαδί του ήλιου

πορφύρα που γεννήθηκε 

πίνοντας μέλι και δροσιά

Καλό ταξίδι 

αγριοπερίστερο

διάλεξα .. την καρδιά!