Δροσουλίτες

Είναι και κάτι αστέρια 
που χύνονται στη γη
σκάβουν το φως
να ανθίσουν ήλιοι
ακοίμητοι φρουροί  
των βράχων
τρυπούν το στόμα 
τον άνθρωπο να βρουν
Δροσουλίτες μαχητές
καίγονται στο νερό
χορεύουν τη φωτιά
το δρόσο της κύμα πιστό
τρέφει κοχύλια 
σε απάτητο βυθό
να βρει δοξάρι η μουσική
και λάβαρο η κορυφή

Είναι αυτοί που αν ξεστομίσουν σ'αγαπώ 
ράβουν προσκυνητάρι να ντύσουν ουρανό
μη τους ρωτάς γιατί είναι μελαγχολικοί
βλέπουν την άμμο να γελά μα οι κόκκοι της 
πουλιά αρπακτικά που κλέβουν τη λαλιά!