Ανισόπεδες διαβάσεις

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που δεν ντρέπονται να δείξουν τα χέρια τους 

ρίζες , ρυτίδες , ουλές , στίγματα δρόμων 

με ψηλά το κεφάλι .

Οι τολμηροί που δεν περνούν από καθρέφτη 

να ανοίξουν την πόρτα τους 

Ξυπνούν με ένα γέλιο στα μάτια κι αλλάζει 

ο ουρανός μορφή .

Κείνοι που αγάπησαν τ άπιαστο και σώπασαν

Ρίσκαραν την απόρριψη και φώναξαν το εδώ 

Δίχως μεζούρες αποστάσεων 

και δεύτερης σκέψης 

Κείνοι που δεν λογάριασαν πολύχρωμες τελείες

για να κρατήσουν ένα ζεστό κάστανο  

Τολμώ θα πει βαραίνω το σώμα να αλαφρύνει η ψυχή 

Σταράτοι , ντόμπροι κι ατόφιοι άνθρωποι 

Δεν έπνιξαν το δάκρυ σε ένα φτιαχτό χαμόγελο 

με κέρδος την πλαστή ταυτότητα του καιρού

Άσπροι, κίτρινοι , λευκοί, πορφυροί 

που κλότσησαν τα θέλω τους κι όταν τα βρήκαν να μιλούν 

άρπαξαν τη συγνώμη και με τα μάτια ανοιχτά γνώρισαν την χαρά

Υπομονή έχουν σταυρό στο όνομα την προσευχή 

χίλιες φορές σπάζουν το τέλος και χτίζουν την αρχή 

σαν να ναι απάτητο σκαλί κυκλάμινο κι Ανατολή. 

Τούτους μην ψάχνεις να τους βρεις άμα τους χάσεις 

στρώνουν την ευκαιρία ανοίγοντας λευκές σελίδες να γραφτείς 

μα αν το μελάνι σου δεν νοιώθει δεν από τα σπάργανα μιλά 

κωφεύουν στο άδειο σώμα κι ότι κρατούν στο στόμα 

ένα τριαντάφυλλο που όπου κι αν σε συναντά 

με ένα χαμόγελο να αφήνει ένα γεια .

Αν τύχη και τους δεις γυμνές σταγόνες της σιωπής 

που χουν στο κούτελο καρδιάς τα μάτια της ψυχής 

Πες τους μονάχα γεια χαρά κι άστους να φύγουν μακριά 

ή δώσε τους μια αγκαλιά να σου χαρίσουν τη ζωή 

σαν να ναι πρώτο τους φιλί .

Και μην ξεχνάς ετούτοι είδαν ότι τους έδειξες εσύ 

το μέτριο ή το πολύ το λίγο τ αδειανό κουτί 

ειναι δικό σου θάμα έκαψε την αλήθεια ή κέρδισε αέναη στιγμή !