Άφησα τα παπούτσια μου στο θολό δωμάτιο κι έφυγα Μήτε που με ένοιαζε ποιος θα τα φορέσει έτσι κι αλλιώς δε με άγγιζαν ούτε τα κομμένα δάχτυλα ούτε τα βαμμένα μακριά νύχια Ξυπόλητη θέλω να τρέχω στο όνειρό μου το μόνο που κράτησα ήταν το τραγούδι μας το λέγαν '' αλήθεια '' θυμάσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου