Αμίλητα

Πόσα 
κόκκινα χρόνια
αμίλητα ταξίδια 
αχώριστα χείλη
που γεύονται 
την αλμύρα

πόσες 
ανείπωτες ώρες 
χέρι με χέρι 
λευκές σκιές
να πολεμούν 
το άστατο του αέρα 

κι εκείνη η λέξη 
πεισματικά
κλειδωμένη στα έγκατα
μη και τρομάξει 
το όνειρο και χαθεί 
μη σβήσει η ζωή

ποιος πρώτος 
θα σπάσει τη σιωπή 
ποιος σε άτοπους καιρούς
να αγγίξει το κλειδί
για να σε ελευθερώσει 
αγάπη .. μοναδική  !