Θα είμαι εδώ

Όσα και να ρθουν θα είμαι εδώ

κάτω από τις γαλάζιες άνοιξες

θα κουρνιάζουν τα χέρια μου

να αγγίζουν το δάχτυλα σου

στις στείρες ακρογιαλιές

βότσαλο να τραγουδά στον άνεμο

νότες  να παίζουν στα βλέφαρα σου

χρόνος αιώνιος να κουβαλώ

τις σκέψεις σου σε αιώρα

να χεις τη μέθη αγκαλιά

απάνεμα σαν γλάρος που πετά

θα μαι  το γέλιο σου η χαρά ,η σκέπη

που πάνω της η μπόρα θα χτυπά

μα εσύ στεγνά να ταξιδεύεις στα ανοιχτά

πρώτο σου δείλι στο κόκκινο φιλί

στο ξύπνημα μιας στιγμής ανατολή

στης νύχτας το δοξάρι ψυχής ριχτάρι

όσα και να ρθουν μη ρωτάς

πως είναι ο κόσμος σαν γελάς

πίνακας που στο όνειρο έχει σμιλευτεί

ανάγλυφα την ομορφιά να συναντά   

κι αφέθηκε στα μάτια σου να κατοικεί!