Στον '' Αγγελό '' μου με αγάπη

Ακόμα ηχεί στις φλέβες μου 
εκείνο '' το μπορείς ''
Τραντάζει την σκέψη μου κι εκείνη σαν πολύγραφος 
χτυπά τα πλήκτρα στις θάλασσες των ονείρων .
Μαζί σου περπατώ στα κύματα 
που θηλάζει η ομορφιά 
κι ακροβατεί το πείσμα του άδικου .
Κάθε που χυνόταν οι δεκάρες του λόγου μου 
στο πάτωμα , κρατούσα το ακριβό σου 
κουδούνισμα της θύμησης στα ακροδάχτυλα 
που ξύπναγαν την ψυχή ..
Πόσο έδεσα τις φτερούγες μου στα πλευρά σου 
κι ύστερα αυτές μ άφησαν να πετάξω .
Έφυγα σαν έγινα σπουργίτι κι αρμένισα 
στους ουρανούς που χορεύαμε 
το βαλς της ζωής .
Έφυγες μα κουβαλούσες 
το χτύπο μου στο στέρνο σου 
κι ύστερα πάλι ένα γίναμε .
Θυμάσαι; 
ανάμεσα στις μπουκαμβίλιες ζουζουνίζαμε 
κι εκείνες οι πήλινες γλάστρες πάντα περίμεναν 
τον ερχομό μας να δείξουν την πραμάτεια τους .
Φωτογραφίες που γέμιζαν τους τοίχους 
με φαναράκια ομορφιάς .
Αχ !! Άγγελε  μου !! ποτέ δεν σε ξέχασα 
κι ούτε μια στάλα βροχής δε σκέπασε 
το χνάρι σου στη γη μου .
Είναι βλέπεις που τα αστέρια λάμπουν πάνω σου 
κι εγώ που σε κοιτώ πως μοιάζω μια χούφτα ουρανός !