Τα βράδια οι σιωπές
μοσχοβουν γιασεμί.Ίσως γιατί η ανάσα τους
γίνεται λόγος που ακούει η καρδιά
Μπορεί γιατί τα φύλλα τους
είναι ένα χάδι που απαλά κυλά
Ποιος ξέρει το ποιος μπορεί
να γεύεται να αγγίζει
τη θάλασσα που από ψυχή
γεννά την μυρωδιά των άστρων
σε μια κόκκινη κλωστή
που υφαίνει αγάπη
με δάχτυλα φτερά!
