Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

Απολογισμός

Και σιγά σιγά μάζευα τα ρούχα μου 
η λίμνη είχε στεγνώσει τα μαλλιά μου 
με κείνο το αέναο τραγούδι της 
το δέντρο μου φόρεσε τα κλαδιά του 
να περπατήσει στο δάσος των χρωμάτων 
δυο τρείς λυγαριές κούνησαν το μαντήλι τους
ξέροντας πως ο πηγαιμός στην καρδιά τους είχε
Σβούριζαν τα πανιά πως σε λίγο θα φτανε η ωρα 
Πιότερο λάτρεψα κείνα τα στόματα 
που απ τις σιωπές τους μάθαινα αλφαβήτα 
τ ανέγγιχτο τους χάδι στο δάκρυ και στο γέλιο μου 
Τούτος ο πίνακας τόση καρδιά μου έδωσε 
μα όχι ..ο κόσμος ειναι όμορφος 
δε μπλέκω με αλισβερίσι του χαμού 
στα μάτια μου μια ευχή απο δρόμου αλλουνού !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου