Και αρχισα να ζώ

Έγινα αυτό που αναζητούσαν
Έσκαψα το σώμα μου
σμίλεψα την ακοή μου
σμίκρυνα τα μάτια
όλα τα θέλω τους στόλισαν τη ράχη μου
Κι εγώ που πήγα εγώ;
Χάθηκα στα βλέμματα
που σέρνανε τις λεπίδες
Που να ναι τα χέρια μου;
που πήγε το νήμα του γέλιου μου
Ωραία που με πρόσφερα
σαν να μην είχα φωνή
λες κι άσκοπα γεννήθηκα
Κι όλα ετουτα τα χρόνια
πως έσπασαν τα πόδια μου
θρύψαλα καθρέφτες
που πια δεν κόβαν αίμα
Κι εσύ; ω !! ναι εσύ
Τι αγάπησες σε μένα
τα λουλούδια μου , το φως μου
την αγκαλιά που σου έλειπε
Αλήθεια το σκοτάδι μου το είδες;
είδες την ανάγκη μου να αφεθώ
τα κύματα που βρέχαν
το μαξιλάρι μου τα χαϊδεψες ;
άκουσες την κραυγή της ψυχής μου
στάθηκες δίπλα μου
να νοιώσεις τον βρόγχο
του θανάτου μου
Ένιωσες την απόγνωση
τη λαχτάρα της λύτρωσης
που μου πνιγε τον αέρα
Ναι .. έφυγα
βρήκα τα πόδια μου
γδαρμένα στα βράχια
τα μάτια μου
να κολυμπάν στη θάλασσα
την καρδιά  μου
να σπαρταρά στην άμμο
τα δάχτυλα μου
με σπασμένα φτερά
Θα τα ενώσω φώναξα
φώναξα τόσο δυνατά
να με ακούσω
Ένα ένα τ αγκάλιασα
έγλυψα τις πληγές τους
θα γιανετε ψιθύρισα
δεν πέθανα .. ζω
Έστρεψα τον ήλιο
στα μάτια μου
δεν με ένοιαζε το κάψιμο
τη ζεστασιά του ήπια
στέριωσα τα νύχια μου
στο πάτωμα
Καιρός να πάψεις
ν αγαπάς μόνο τους άλλους
καιρός να αγαπήσεις εσένα
να κάνεις αυτό που δεν ένιωσες
Πάρτο μου φώναξα
πάρτο από έμενα για μένα
Δεν περιμένω πια να μ αγαπήσεις
εγώ θα μάθω,θα μάθω να μ' αγαπώ
Ίσως για πρώτη μου φορά
πρώτα εμένα πριν από σένα
Μην τρομάζεις
δεν αλλάζει κάτι σε σένα
μα να ειναι που ..
άρχισα να αγαπώ κι εμένα !

Κρότος σιωπής

Να προσέχεις
γιατί  κάποτε 
η σιωπή 
σπάει 
και τότε 
μπορεί 
να γίνουμε 
κομμάτια 

να προσέχεις !